۳۰هزار نفر در نیویورک برای حمایت از اسرائیل رژه رفتند

شهردار نیویورک بیل دی بلزیو عهد کرد تا زمانی که شهردار باشد نیویورک «همیشه» در کنار کشور یهودی «خواهد ایستاد».

روز جمعه و به رغم بارندگی شدید، ۳۰هزار نفر در سراسر نیویورک در رژه سالانه جشن اسرائیل شرکت کردند.

مسیر این رژه که به همت شورای روابط اجتماع یهودی شهر نیویورک برگزار شده و رقصندگان و گروه های موزیک و اجراگران بسیاری در آن حضور داشتند، از خیابان ۵۲ تا خیابان ۷۴ منهتن بود.

ثبتنام برای دریافت خبرنامه روزانه از طریق ایمیل ثبتنام

اندرو کومو فرماندار نیوریورک، هیاتی از نمایندگان کنست و شهرداران اسرائیل، ایدو آهارونی سرکنسول اسرائیل در نیویورک، و دنی دانون نماینده اسرائیل در سازمان ملل از جمله کسانی بودند که در این رژه حضور داشتند.

بل دی بلزیو، شهردار نیویورک که در این مراسم شرکت داشت گفت «ساکنین نیویورک به اسرائیل باور دارند و ما مردم اسرائیل را عمیقا دوست داریم. مادام که شهردار این شهر باشم، همیشه در کنار اسرائیل خواهیم ماند».
برخی از بازیگران نمایش «ویولونیستی روی بام» نیز به راهپیمایان پیوستند و از آلبومی درباره زندگی یهودیان در اروپای شرقی ترانه هایی را خواندند.

شب پیش از این مراسم، ساختمان مشهور امپایر استیت به همین مناسبت با نورهای آبی و سفید روشن شد.

دانون گفت «قوت قلب است که ببینی ده ها هزار امریکایی به خیابان های نیویورک آمده اند تا عشق بیکران خویش به اسرائیل را نشان دهند. ما در ایالات متحده دوستانی حقیقی داریم، همبستگی بین این مردم مستحکم تر از همیشه است و بر تعهد عمیق به ارزش های مشترک بنا شده است».

بر طبق وبسایت رسمی این مراسم، رژه جشن اسرائیل در ۱۹۶۵ و در قالب نمایشی خلق الساعه برای حمایت از اسرائیل آغاز شد. از آن زمان تا کنون این مراسم به طور سالانه و با حضور ده ها هزار نفر برگزار شده است.

کومو در ساعات آغازین روز یکشنبه به نهادهای تحت کنترل خویش دستور داد تا هر نوع روابط تجاری با شرکت ها و سازمان های مدافع جنبش بایکوت و تحریم اسرائیل (BDS) را متوقف کنند.

کومو با صدور یک فرمان اجرایی، خواستار آن شد که فهرستی از نهادهای تجاری که به طور مستقیم یا غیرمستقیم از جنبش بایکوت حمایت می کنند، تهیه شود.

قرار است این درخواست به مامور عالیرتبه دفتر خدمات عمومی ارائه شود تا وی در مهلتی شش ماهه گزارشی از «اطلاعات معتبر» تهیه کند و «در دسترس عموم» قرار دهد.

در اسرائیل و در میان بسیاری از اجتماعات پراکنده یهودی، این جنبش را در بهترین حالت یک مزاحمت و در بدترین حالت تهدیدی برای چهره اسرائیل و فعالیت اقتصادی این کشور به شمار می آورند.