چادر آمد، حجاب رفت: تغییر پوشش معاون رئیس جمهور ایران مورد انتقاد واقع شد
انتخاب حجاب محافظهکارانهتر لعیا جنیدی به خواست روحانی منجر به اعتراض گستردهی زنان ایران شد.
انتخاب حجاب محافظهکارانهتر لعیا جنیدی به خواست روحانی منجر به اعتراض گستردهی زنان ایران شد.
تهران، ایران (اسوشیتدپرس) – دو سه هفته پیش از انتخاب وی، تصمیم معاون تازهی رئیس جمهور به کنار گذاشتن شیوهی انتخابی پوشاک خود، و تصمیم به پوشیدن چادر سیاه پرسشهایی را در میان زنان در جمهوری اسلامی ایجاد کرده است – بهصوص پس از آن که وی گفت پرزیدنت حسن روحانی شخصا از وی خواسته است که این حجاب سنتی زنانه را بپوشد.
با آن که لعیا جنیدی همیشه گونهای از حجاب را رعایت میکرد، و روسری به سر میکرد که طبق قوانین ایران امروز اجباری است، و مانتو با شلوار میپوشید، اما اکنون پوشیدن چادر که حجاب محافظهکارانهتری است، گونهای بیانیهی سیاسی به شمار میرود.
و این عمل، درست پس از آن که روحانی از نامزدی حتی یک زن به وزارت در کابینهی خود کوتاهی کرد، برخی وعدههای انتخاباتی وی در آوردن زنان بیشتری در حلقهی دولت را زیر سوال بردهاند.
حمید مشایخی راد، از دانشجویان حوزهی علمی اسلامی و کنشگر، در توئیتی نوشت: «روحانی نه تنها قادر نشد که یک زن وزیر به کابینه بیاورد، حتی نتوانست زنی بی چادر را به معاونت خود بگمارد، او را وادار به پوشیدن چادر کرد».
جنجال هنگامی برخاست که در یکی از وبسایتهای دولتی عکسی از جنیدی، که دکترای خود را در حقوق تطبیقی و داوری تجاری بینالمللی از دانشگاه هاروارد گرفته است، منتشر شد که چادر سیاه به سر داشت و تنها صورتاش پیدا بود. شبکههای اجتماعی با مطالبی در اشاره به او به عنوان «چادری» منفجر شدند.
و جنجالها هنگامی تشدید شد که یکی از د معاون زن رئیس جمهور در دولت تازهی وی، با روزنامهی اصلاحطلب شرق مصاحبه کرد.
وی در این مصاحبه گفت «آقای روحانی، به دلیل مقررات کابینه، از من خواستند چادر سر کنم. من به خواست ایشان احترام گذاشتم».
سپس موج انتقادها متوجه روحانی شد که در کارزار انتخاب دوبارهی خود قول داده بود که در کابینه ی ۱۸ وزیری خود جای بیشتری به زنان اختصاص دهد. آقای روحانی در دور اول ریاست جمهوری خود هیچ زنی در کابینه نداشت، و هنگامی که در ماه اوت، نامزدهای دور دوم را اعلام کرد، باز هم هیچ زنی در میان نامزدهای وی دیده نمیشد.
روز بعد، روحانی دو زن از جمله جنیدی را به عنوان معاونان رئیس جمهور معرفی کرد.
آمنه شیرافکن از روزنامهنگارانی که با مجلهی «زنان امروز» همکاری میکند نوشت «آقای روحانی، بر اساس کدام قانون، یا مقررات، لعیا جنیدی را وادار به پوشیدن چادر کردید؟».
معضل چادر بر قانون نانوشتهای تأکید میکند که در ادارات دولتی ایران حکمفرماست – قوانینی که که همچنین مردان را نیز تحت تأثیر دارد. معروف است که وزیر خارجهی ایران محمد جواد ظریف پیش از ورود به کابینهی روحانی ریش بزی داشته است، اما پس از آن ریش خود را به شیوهی دولتمردان، کاملا بلند کرد.
چادر در تاریخ سیاسی ایران سابقهای طولانی دارد. خواهران رضا شاه پهلوی در ۱۹۳۰ و در ملاء عام، پیش از آن که پوشیدن آن ممنوع شود، چادر از سر افکندند. در انقلاب اسلامی ۱۹۷۹ زنانی که در حمایت از روحانیها به راهپیمایی در خیابانها پرداختند، چادر به سر کردند. پس از آن پیروزی انقلاب منجر به قدرت گرفتن روحانیها شد، حجاب، اجباری شد.
در ظاهر، زنانی که چادر به سر نمیکنند میبایست لباسهای گاشد و مانتو به تن کنند که خطوط بدن را نشان نمیدهد.
با این حال در تهران امروز، برخی از زنان جوان پیرو مد، لباسهای تنگتر به تن میکنند و روسریشان را روی سر ول میکنند و در عمل گرچه طبق قانون عمل کردهاند اما موجب خشم محافظهکاران میشوند. گشت ارشاد و پلیس امنیت اخلاقی قوانین پوشاکی دولتی اسلامی را در خیابانها مجری میدارد اما دیگران به این قوانین در شبکههای اجتماعی معترض شدهاند.
زنانی که مشاغل دولتی دارند با مشکلات بیشتری در مقابل اجبار به پوشیدن چادر روبرو هستند.
معروف است که معصومه ابتکار نیز هنگامی که در ۱۹۹۷ به معاونت رئیس جمهور خاتمی در آمد، شیوههای پوشاکی خود را به نفع چادر کنار گذاشت. در ۲۰۰۰ یکی از نمایندگان مجلس تهدید کرد که اگر الههکولایی یکی از نمایندگان زن مجلس از تهران که با حجاب بود، چادر به سر نکند او را کتک خواهد زد. اما وی نپذیرفت و چادر به سر نکرد.
متن کامل را در لینک زیر مطالعه کنید
http://www.timesofisrael.com/chador-in-hijab-out-iran-vps-change-draws-criticism/?utm_source=The+Times+of+Israel+Daily+Edition&utm_campaign=6be34021c2-EMAIL_CAMPAIGN_2017_08_27&utm_medium=email&utm_term=0_adb46cec92-6be34021c2-55260489