پژوهشگران، شمار زیادی از میدان‌هایی که نازی‌ها برای کشتار استفاده می‌کردند را کشف کردند

فرهنگستان «اردوگاه‌ها و گتوها»یی که در سال 2025 تکمیل خواهد شد، تا کنون ۴۲۵۰۰ میدان اعدام نازی‌ها مستند شده و این رقم هشت برابر رقم تخمینی است؛‌ و به این رقم همچنان افزوده می‌شود

مونیخ – در سال ۲۰۰۰، موزه‌ی یادبود هولوکاست ایالات متحده در واشنگتن، دی.سی.، پژوهشگران را مأمور تهیه آماری نمود جامع و کامل و دقیق از هزاران میدان اعدام که نازی‌ها ایجاد کرده ‌بودند. برآورد موزه‌ی هولوکاست این بود که تیم پژوهشگران نزدیک به پنج‌هزار از این میدان ها را کشف کنند، که اردوگاه‌های کار اجباری، فاحشه‌خانه‌های نظامی، گتوها، اردوگاه اسرای جنگی نیز جزو این رقم بود.

اما با آغاز پژوهش، این رقم به سیر صعودی داشت.

ثبتنام برای دریافت خبرنامه روزانه از طریق ایمیل ثبتنام

در ۲۰۰۱ این رقم دو برابر شد. ظرف چند سال پس از آن، پژوهشگران موفق به کشف ۲۰هزار میدان شدند. اکنون «فرهنگستان اردوگاه‌ها و گتوها، ۱۹۴۵-۱۹۳۳» شامل بیشتر ۴۲۵۰۰ میدان است که نازی‌ها برای اعدام، بهره‌کشی، و قتل قربانیان خود استفاده می‌کردند.

گئوفری مگارگی، رئیس پروژه، که هماهنگ‌کننده‌ی انتشار دو جلد اول از هفت جلد این مجموعه بوده است، گفت «اما صادقانه بگویم رقم از این هم بسیار بیشتر است».

مگارگی که پیش از مراسم جهانی یادبود هولوکاست در روز جمعه، سخن می‌گفت اظهار داشت «(زمان جنگ)‌ هیچ کوچه‌ای در آلمان نبود که کسی خلاف میل و اراده‌ی خودش آنجا نباشد».

شمارش این میادین و اماکن بزرگترین چالش مگارگی بود. برای مثال، اردوگاه‌هایی بودند که به مرور زمان مورد استفاده‌های دیگر قرار گرفتند و فاحشه‌خانه‌هایی بودند که در داخل این اردوگاه‌ها ایجاد شده بودند. برای رعایت دقت، چنین محل‌هایی فقط یک بار شمرده شدند. پژوهشگران همچنین از شمارش زیرشاخه‌های یک کمپ خودداری کردند، که شمار خود اینها به ده‌ها هزار تا می‌رسد.

برای کسب اطمینان از وجود یک چنین اماکنی، پژوهشگران نمی‌توانستند تنها به شهادت یک نفر تکیه کنند. می‌بایست چندین شاهد شهادت بدهند و مدارک رسمی گفته‌های این اشخاص را تأیید کند، تا این مکان وارد آمار رسمی اردوگاه‌ها بشود.

با توجه به این که بیش از نیم‌قرن از زمانی که این امکان آزاد شدند و زمانی که پروژه آغاز شد، می‌گذرد، می‌توان تصور کرد که چه شمار زیادی از این اماکن هرگز کشف نشوند. نه تنها آمار و شهادت‌ها نابود شده‌اند یا پس از جنگ گم شده‌اند، بلکه به زبان‌های گوناگون نوشته شده‌اند یا توسط کسانی شرمنده، یا بی‌شرم، یا بی‌تفاوت مخفی شده‌اند. بعضی از این اطلاعات با شاهدها و قربانی‌ها که پیش از سده‌‌ی جدید درگذشتند، به گور سپرده‌ شده‌اند.

با این وجود، شمار میادین اعدامی که کشف شده، هشت برابر رقمی است که کارشناسان موزه‌ی یادبود هولوکاست، مرکز پیشتاز پژوهش‌های هولوکاست، حدس می‌زدند.

حتی شاید بتوان گفت دستیابی به چنین رقمی، تنها با گذشت زمان ممکن بوده است، زیرا زمان به این پروژه عنصری را وارد کرد که پیش‌ از آن هیچ کس گمان نمی‌کرد.

اسکلت در پستو

هنگامی که هرمان اف ویس در ۲۰۰۱ بنا نهاد گذشته‌ی خانواده‌ی خود را بکاود، خواهران و برادرانش مخالفت کردند. برادرش به او گفت به اندازه‌ی کافی درباره‌ی هولوکاست نوشته شده است. ویس، نظر دیگری داشت.

ویس تأیید می‌کند که خانواده‌اش در اضطراب بود. «می‌ترسیدند چیزهایی هولناک در مورد پدرم کشف کنم».

پدرش، که ویس او را به نام «شریک جرم» می‌خواند، از مهندسین ناظر ساختمان اشمیدینگ بود، کارخانه‌ی آلمانی تولید بمب. ویس، نیاز به جواب داشت. نقش پدرش در زمان جنگ او را می‌آزرد.

حتی برای فرار از این گذشته و شرم خانوادگی و ملی که بر دوش‌اش بود، به آمریکا مهاجرت کرد. اما گذشته‌اش هم همراه او از اقیانوس اطلس گذر کرد. احساس افسردگی و شرمندگی می‌کرد. تنها راه رویایی با این درد، به نظر وی، این بود که «صدای قربانیان بیشمار ناشناس» باشد.

وی تمرکز خود را بر پژوهش در سیلاسیا، منطقه‌ای که بخشی از لهستان، آلمان، و جمهوری چک کنونی به شمار می‌رود، گذاشت. سیلاسیا جایی بود که پدرش برای اشمیدینگ کار کرد و همانجا بود که در ۱۹۴۴، هفت ماه از خوش‌ترین روزهای کودکی‌اش را آنجا گذرانده بود زیرا «آنجا بمباران نمی‌شد».

اما تحقیق بر سر جنایات سیلاسیا نقطه‌ی آغازی نداشت. وی گفت «بسیاری از تاریخ‌نگاران به این جاها نزدیک نمی‌شوند». «زیرا در این جاها مدارک زمان جنگ بسیار اندک است».

پس از مطالعه‌ی شمار محدودی از مدارک و دفاتر خاطرات بازماندگان، ویس به کرات اقدام به کاری کرد که به تیر به تاریکی انداختن معروف است. برای مثال، او در یکی از دفاتر خاطرات خوانده بود که در سیلاسیا در اردوگاه کار اجباری، فرماندهی بود بنام کورت پامپ، که بسیار قسی‌القلب، بود و رفتاری وحشیانه داشت. و شنیده بود که نام پسر کوچک او نیز هربرت بوده. در راهنمای تلفن شش هربرت پامپ موجود بود، و به دومی تلفن وی، عروس کورت پامپ جواب داد.

متن کامل را در لینک زیر مطالعه کنید
http://www.timesofisrael.com/researchers-uncover-vast-numbers-of-unknown-nazi-killing-fields/