عفو بین‌الملل اعلام کرد ده کشور میزبان نیمی از پناهنده‌های جهان هستند
بنا به گزارشی تازه، اردن، ترکیه، پاکستان، و لبنان در صدر کشورهایی قرار دارند که ۵۶٪ از ۲۱میلیون آواره‌ی جهان را پناه داده‌اند.
بنا به گزارشی تازه، اردن، ترکیه، پاکستان، و لبنان در صدر کشورهایی قرار دارند که ۵۶٪ از ۲۱میلیون آواره‌ی جهان را پناه داده‌اند.
لندن – عفو بین‌الملل روز سه‌شنبه با محکوم نمودن آنچه خودخواهی ملل غنی خواند، اعلام کرد ده کشور در جهان که صاحب ۲.۵٪ تولید ناخالص داخلی‌اند میزبان بیش از نیمی از پناهنده‌های جهان شده‌اند.
در گزارشی که به معضل رودرروی ۲۱ میلیون پناهنده‌ی جهان می‌پردازد، نهاد حقوق بشری مستقر در لندن اعتراض نمود که کشورهایی که همسایه‌ی بلاواسطه‌ی مناطق متشنج‌اند بار مشکل جهانی پناهندگی را به دوش می‌کشند.
بنا به این گزارش، پنجاه و شش درصد از پناهنده‌ها در ده کشور پناه داده شده‌اند و عفو بین‌الملل پیشنهاد کرده است که برای حل بحران پناهندگی، کشورهای جهان هر سال ده درصد از پناهندگان جهان را اسکان بدهند.
سالیل شتی دبیرکل عفو بین‌الملل هنگام عرضه‌ی این گزارش به نام «حل بحران جهانی پناهندگی: از شانه‌خالی کردن تا شانه زیر بار دادن» گفت «شمار کوچکی از کشورها فقط به این خاطر در همسایگی منطقه‌ی بحران‌زده قرار گرفته‌اند ناگزیر بار عظیمی را به دوش می‌کشند».
طبیعتا نمی‌توان توقع تداوم شرایطی را داشت که طی آن میلیون‌ها مردم از جنگ و آزار و خشونت در کشورهایی نظیر سوریه، سودان جنوبی، افغانستان، عراق فرار کنند، به دامن بدبختی و رنج غیرقابل تحمل سقوط کنند.
«وقت آن رسیده که رهبران وارد مذاکراتی جدی و سازنده شوند و ببینند جوامع ما چگونه می‌ةوانند به مردمی که به دلیل و جنگ و تعقیب ناچار به ترک خانه‌های خود شده‌اند کمک کنند».
عفو بین‌الملل گفت کشورهایی که بیشترین شمار پناهنده‌ها را در خود جای داده‌اند عبارتند از اردن، که نزدیک ۲.۷ میلیون نفر را جا داده است، و پس از آن ترکیه است (با بیش از ۲.۵ میلیون)؛ پاکستان (۱.۶ میلیون)، و لبنان (بیش از ۱.۵ میلیون).
شش کشور دیگر که در این فهرست ده‌تایی دیده می‌شوند هر یک صدها هزار پناهنده را جا داده‌اند: ایران (۹۷۹۴۰۰)؛ اتیوپیا (۷۳۶۱۰۰)؛ کنیا (۵۵۳۹۰۰)؛ اوگاندا ۰۴۷۷۲۰۰)؛ جمهوری دموکراتیک کنگو (۳۸۳۱۰۰)؛و چاد (۳۶۹۵۰۰).
این ارقام بر اساس آمار کمیساریای عالی پناهندگی سازمان ملل تعیین شده‌اند.
عفو بین‌الملل گفته است که بسیاری از ملل ثروتمند جهان «شمار کمتری پناهنده گرفته‌اند و کمترین کمک را می‌کنند).
طبق این گزارش، «مسأله تنها به ارسال کمک مالی محدود نمی‌شود. کشورهای ثروتمند نمی‌بایست فقط پول بفرستند تا پناهنده در «جای دیگر» نگهداری شوند».
عفو بین‌الملل می‌گوید «منافع شخصی» این کشورها به این معنا است که بحران جهانی پناهندگی نه بهتر، که بدتر بشود.
شتی گفت «اگر هر یک از کشورهای ثروتمند در جهان به نسبت وسعت، ثروت، و نرخ بیکاری کشور خود میزبان پناهندگان می‌شدند، اسکان شمار بسیاری بیشتر پناهنده‌ها مشکل بزرگی نمی‌بود».