روزنامه‌نگار اسرائیلی از خبررسانی اوضاع سوریه و عراق می‌گوید و اختفای راز خود
جاناتان اسپایر تا کنون بارها پشت خط دشمن بوده است، و راز مخوف خود را با دقت حفظ کرده است.
جاناتان اسپایر بریتانیایی اسرائيلی می‌داند که با زندگی خود قمار می‌کرده است اما می‌گوید دسترسی به خبر، ارزش‌ش را داشت.
جاناتان اسپایر تا کنون بارها پشت خط دشمن بوده است، و راز مخوف خود را با دقت حفظ کرده است. اما یک روز زیبای بهاری، امسال، در حلب، در منطقه‌ای تحت کنترل رژیم سوریه، احساس کرد که ممکن است رازش از پرده بیرون افتاده باشد، نه به دست مأموران اطلاعاتی دولتی یا شورشی‌های اسلامی، بلکه از سوی یک همکار بریتانیایی که سعی داشت گپ دلچسبی همراه با قهوه صرف کند.
اسپایر که از تحلیل‌گران و روزنامه‌گران با سابقه‌ی اورشلیم است، شش سال گذشته را برای پوشش اخبار جنگ و ویرانی عراق و سوریه در آشوب و هرج و مرج منطقه‌ی وسیع غیردولتی گذرانده است.
طی این دو زد‌خورد شمار زیادی روزنامه‌نگار به قتل رسیده‌اند، اما اسپایر در معرض خطر بزرگ دیگری هم بود: در بریتانیا به دنیا آمده، اما اسرائیلی نیز هست.
اسپایر در مصاحبه‌ای با تایمز اسرائیل گفت «کی دلش می‌خواهد که به خاطر هویت شهروندی‌ات، قادر نباشی مهم‌ترین اخبار قرن بیست و یکم را پوشش دهی».
داستان‌های خبری اسپایر در فارین پالیسی، جینز اینتلیجنت ریویو، وال استریت جورنال، گاردین، و آتلانتیک و شماری دیگر، منتشر شد.
در آخرین سفر به سوریه، توانست با پیوستن به سفر تبلیغی سوبسید دولتی، به منطقه‌ی تحت کنترل رژیم برود و آنجا حتی توانست با چند تن از وزرا نیز مصاحبه کند.
اسپایر با استفاده از مدارک ساختگی با گروهی که به این سفر می‌رفت همراه شد، و او هم موافق است که «بی‌کفایتی عظیم» مقامات سوری باعث شد در هیچ یک از ایست‌های بازرسی لو نرود.
فقط یکبار خطر بسیار نزدیک شد، آنهم زمانی که یکی از رفقای بریتانیایی، یکی از جهان‌وطنی‌های هوادار اسد که از سوی رژیم به دمشق دعوت شده بود، به سمت او خم شد و گفت «شایع است یهودی‌ها سروکله‌شان در این سفر پیدا شده».
اسپای با خود گفت «پناه بر خدا، این یارو داره سر بسر من می‌ذاره»، و تصمیم گرفت به سمت نزدیک‌ترین قلمرو کوردها پا به فرار بگذارد».
بعدا معلوم شد طرف فقط می‌خواسته مؤدبانه سر صحبت را باز کند.
با این‌حال اسپایر می‌داند که اگر کسی تصور می‌کرد او یک مأمور اسرائیلی است، حتما در یکی از زندان‌های سوریه زنده به گور شده بود.
اسپایر همچنین پذیرفت که این کار، قماری با جان و زندگی خود بوده است. وی گفت «اگر از منظر منطق سرد و خشک قمار به آن نگاه کنید، که می‌شود انتشار اخبار در وال استریت جورنال به قیمت از دست دادن جان، خب، البته که این کاری ست احمقانه».
اما همچنین اشاره کرد که همه‌ی خبرنگارهای جنگی جان خود را به خطر می‌اندازند، اسرائیلی باشند یا نه.
همچنین گفت «من این کار را کردم. مردم اینکارها را می‌کنند. از جهاتی، ارزش‌اش را دارد، زیرا به نظر من داستان سوریه یکی از اخبار بسیار مهم قرن ماست، و جای ما هم نزدیک رینگ است».
اسپایر گفت در سال‌های اخیر هشت نه بار در سوریه بوده و پنج شش بار در عراق، هر بار حدود دو‌هفته. گفت نیمی از آن زمان را در مناطق تحت کنترل کوردها گذرانده که اسرائیلی بودن یک مساله‌ی پذیرفته شده است.
این روزنامه‌نگار بریتانیایی اسرائیلی گفت، خبررسانی به عنوان یک اسرائیلی، در سوریه و عراق دارای تفاوت مهم است.
اسپایر گفت «وقتی در عراق هستی، مردم زیاد در مورد اسرائیل فکر نمی‌کنند. زیاد برایشان اهمیتی ندارد.
هنگام مصاحبه با یک افسر متعلق به شبه‌نظامیان مرتبط با ایران در بغداد، اسپایر گفت آنها او را فقط یک روزنامه‌نگار انگلیسی به شمار می‌آوردند که برای یک وبسایت غربی کار می‌کند، و بیش از این به چیزی فکر نمی‌کردند.
او گفت اما در سوریه، که همسایه‌ی بلاواسطه‌ی اسرائیل است، ترس از نفوذ دولت یهودی در هوا موج می‌زند.
اسپایر گفت «در نواحی حامی رژیم و حامی حزب‌الله، آنقدر سرگرم بحث نفوذ [اسرائیلی‌ها] هستند»، و اشاره‌اش به گروه لبنانی تحت حمایت ایران است که در کنار رژیم سوریه می‌جنگد. وی با خنده افزود «آنقدر گرم صحبت درباره‌ی نفوذی‌ها بودند که نفهمیدی یکی‌اش کنارشان نشسته».
متن کامل را در لینک زیر مطالعه کنید
https://www.timesofisrael.com/israeli-journalist-describes-reporting-from-syria-and-iraq-hiding-his-secret/