ترامپ اینطور میتواند قرارداد اتمی با رژیم ایران را فسخ کند
ظاهرا رئیس جمهور ایالات متحده تمایل به فسخ قرارداد اتمی با رژیم ایران را دارد، و برای این کار چند گزینه دارد.
ظاهرا رئیس جمهور ایالات متحده تمایل به فسخ قرارداد دارد، و برای این کار چند گزینه دارد.
واشنگتن (تلگرام یهود) – در کارزار انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته، دونالد ترامپ گفت قرارداد هستهای ایران «بدترین قرارداد»ی است که تا به حال به چشم دیده است.
البته هیچ وقت به روشنی معلوم نبود میخواهد با آن چه بکند: در مارس ۲۰۱۶، حین سخنرانی در کمیتهی سیاست کنفرانس امور عمومی آمریکایی اسرائیلی، ترامپ در طول یک سخنرانی هم گفت قرارداد را «فسخ» خواهد کرد، و هم گفت «بر اجرای دقیق آن نظارت خواهد کرد».
پس از رسیدن به ریاست جمهوری، به نظر میرسد به تدریج به گزینهی فسخ نزدیک میشود. دولت وی اجرای مفاد قرارداد از سوی ایران را در نیمهی ژوئن تصدیق کرد اما شایع است که نصف روز طول کشید تا رکس تیلرسون وزیر خارجه، جیمز ماتیس وزیر دفاع، و اچار مکمستر مشاور امنیت ملی توانستند ترامپ قانع کنند که همکاری کند. ترامپ پس از آن گفت در مهلت زمانی بعدی، که نیمهی اکتبر است، تصدیق نخواهد کرد.
چند روز پس تصدیق، ادارهی سیاست خارجی گزارش کرد که ترامپ تیمی ویژه در کاخ سفید را مامور یافتن راهی برای خروج از قرارداد کرده است، که ظاهرا اقدامی در تقابل با تیلرسون، قهرمان تصدیق دوبارهی قرارداد است. تیم مزبور شامل استیو بانن مشاور ارشد استراتژی وی، و یکی از معاونان ترامپ، سباستین گورکا میشود که هر دو معروف به تضعیف تعهدات بینالمللی آمریکا نسبت به متحدان اند.
هر راهی که برای خروج از قرارداد بکار رود، دشواریهای خود را دارد. امضاکنندگان قرارداد ۲۰۱۵، که تحریمهای علیه ایران را در ازای محدودیت برنامهی هستهای آن لغو کرد، شامل ایران، از یک سو، و از سوی دیگر، ایالات متحده، فرانسه، بریتانیا، آلمان، چین و روسیه میشود. کلید هر راهی که به خروج موفقیتآمیز آمریکا منتهی شود، همراهی و پیوستن چهار قدرت دیگر، و نیز شرکای تجاری ایران، نظیر کرهی شمالی و هند به آمریکا است.
اگر ایالات متحده بخواهد از قرارداد کنار بکشد، سوال پیش روی چهار قدرت دیگر این خواهد بود که کدام انتخاب هزینهی بیشتری خواهد داشت: ترک ایالات متحده و ادامهی روابط تجاری با ایران و یا آشفتن منافع اقتصادی داخلی و پیوستن به تحریمهای شدید ایالات متحده علیه کشور نفتخیز. اگر دولت ترامپ در تشویق دیگر قدرتها به خروج از قرارداد اصرار نورزد، احتمال این که این کشورها به روابط تجاری با ایران ادامه دهند، بیشتر است، که خود منجر به انزوای بیشتر ایالات متحده در صحنهی جهانی خواهد شد.
الی گرانمایه، از مشاوران سیاسی ارشد خاورمیانه و آفریقای شمالی در روابط خارجی اتحادیهی اروپا گفت «در صورتی که ایالات متحده بدون دلیل منطقی اقدام به خروج از قرارداد کند، اروپاییها به تخمین احتمالات آتی و گزینههای احتمالی روی خواهند آورد.
در یک کنفرانس تلفنی که از سوی جی استریت، گروه سیاست یهودیان لیبرال خاورمیانه که حامی این قرارداد بود، تنظیم شد، گرانمایه گفت مقامات اروپایی قصد دارند در یک تلاش همگانی مانع هجوم دولت ترامپ شوند.
وی گفت «چالشی که در سه ماه آینده پیش رو است، واداشتن ایالات متحده، و شخص ترامپ، به حفظ قرارداد است». «در نود روز آینده شاهد تحرکات زیادی در حوالی تپهی وزارت خارجه» از سوی دیپلماتهای اروپایی خواهید بود.
مارک دوبويز که مدیریت بنیاد دفاع از دموکراسیها را به عهده دارد، گروهی که مخالف قرارداد بود، گفت اروپاییها بخصوص اگر دولت ترامپ قصد تنظیم مجدد قرارداد و نه خروج از آن را داشته باشد، تمایل دارند که اتحاد فی مابین حفظ شود.
وی با اشاره به نام رسمی قرارداد گفت «فکر نمیکنم اروپاییها علاقه داشته باشند شعلههای یک جنگ در آنسوی اقیانوس اطلس را به جان بخرند به خصوص اگر دولت ایالات متحده قصد فسخ قرارداد را نداشته باشد و تنها مایل به تکمیل، و تنظیم نارساییهای کنونی برجام باشد».
در زیر، گزینههای متعددی از راههای ممکن خروج از قراراد برای ایالات متحده و پیامدهای احتمالی هر یک را مشاهده میکنید.
خروج بیبرنامه از قرارداد
ارزیابیهای ایالات متحده از اجرای قرارداد از سوی ایران تحت قانون مورد حمایت دوحزبی ۲۰۱۵ انجام میشود که نام آن قانون مرور قرارداد هستهای ایران است. بنا به زبان این قانون که امکان خوانشهای گسترده میدهد، امکان این هست که رئیس جمهور راهی برای توقف لغو تحریمها بیابد.
متن کامل را در لینک زیر مطالعه کنید
http://www.timesofisrael.com/heres-how-trump-could-break-the-iran-nuclear-deal/