ترامپ آماده‌ی عدم‌تأیید قرارداد ایران است. این به چه معناست؟
دونالد ترامپ رئیس جمهور ایالات متحده در سخنرانی این هفته‌ی خود در باب قرارداد هسته‌ای ایران، به عرضه‌ی یک سیاست مهم خارجی خواهد پرداخت و گفته می‌شود اقدام به عدم تأیید وفاداری [ایران] به قرارداد ۲۰۱۵ خواهد کرد.
رئیس جمهور ایالات متحده قرار دارد در اقدامی مهم، که تنها یک گام با فسخ آن فاصله دارد، به تضعیف قرارداد هسته‌ای ۲۰۱۵ بپردازد. اما پرسش‌های بی‌شمار و چالش‌ها، همچنان باقی است.
واشنگتن (تلگرام یهود) – دونالد ترامپ رئیس جمهور ایالات متحده در سخنرانی این هفته‌ی خود در باب قرارداد هسته‌ای ایران، به عرضه‌ی یک سیاست مهم خارجی خواهد پرداخت و گفته می‌شود اقدام به عدم تأیید وفاداری [ایران] به قرارداد ۲۰۱۵ خواهد کرد.
به احتمال، سخنان وی، دارای عواقبی خواهد بود. یا شاید نه به خاطر نوع عدم تأییدی که گفته می شود ترامپ در نظرمی‌گیرد. یا حتی شاید همه‌چیز تغییر کند.
در زیر، توضحیاتی در خصوص آن چه روز سه‌شنبه – و پس از آن – روی خواهد داد را ملاحظه می‌کنید.
ترامپ چه چیزی مورد عدم تأیید قرار می‌دهد؟
کاری که ترامپ می‌کند عدم تأیید وفاداری ایران به قرارد طبق خود این قرارداد نیست، بلکه طبق قانونی که در ۲۰۱۵ از سوی کنگره تصویب شد، و در چارچوب قانون کنگره، که بازنگری معاهده‌ی هسته‌ای ایران نام گرفته، عدم تأیید خود را اعلام می‌کند.
ترامپ نفرت خود از این قرارداد – که سیاست خارجی کلیدی همتای پیشین وی باراک اوباما بود – را مخفی نکرده است. وی گفته است این قرارداد، که در ازای رفع تحریم‌ها، برنامه‌ی هسته‌ای ایران بازپس راند، بدترین قراردادی است که وی تا کنون شاهد بوده است.
اما وی هنوز به صریح‌ترین اقدام به خروج از قرارداد دست نزده است – و طبق گزارش‌ها، روز پنجشنبه هم چنین نخواهد کرد: تجدید تحریم‌هایی که طبق قرارداد معوق شدند. طبق مفاد بازنگری معاهده‌ی هسته‌ای ایران ترامپ می‌تواند تنها در صورتی که اعلام نماید ایران به شروط قرارداد، یعنی شروطی که غنی‌سازی اورانیوم و پلوتونیوم را محدود کرده، وفادار نمانده، می‌تواند تحریم‌ها را تجدید نماید. بازرسان سازمان ملل متحد بارها وفاداری ایران به شروط قرارداد را بارها، و آخرین بار، روز دوشنبه، تأیید کرده‌اند.
هیچ چیزی نمی‌تواند مانع تجدید تحریم‌ها از سوی ترامپ شود، حتی اگر ایران به مفهوم دقیق کلمه به قرارداد وفادار مانده باشد؛ یکی از نارسایی‌های این قرارداد آن است که قراردادی سیاسی است، و نه قراردادی که شامل قوانین بین‌المللی می‌شود. او می‌تواند قرارداد را کنار بیندازد. ترامپ گفته است ایران به «روح» قرارداد وفادار نیست، یعنی حتی به مایل بوده است که قرارداد را، بدون حضور مدارک و شواهد حاکی از عدم رعایت از سوی ایران، فسخ کند. مشاوران ارشد وی، اما، با چنین نقض آشکاری مخالفت کرده و گفته‌اند این اقدام موجب انزوای ایالات متحده در میان متحدان‌اش خواهد شد.
قانون، از دیگر سو، ممکن است به ترامپ امکان بدهد گونه‌ی معتدل‌تری از عدم تأیید را اجرا کند: رئیس جمهور نه تنها ملزم است هر ۹۰ روز یکبار تأیید کند که «ایران قرارداد را به طور کامل رعایت می‌کند»، بلکه همچنین می‌بایست تأیید کند که تداوم رفع تحریم‌ها همچنان با توجه به رویکرد ایران، مناسب، و « در راستای منافع امنیت ملی ایالات متحده حیاتی» است.
مشاورانی که حامی اتخاذ مواضع سخت‌تر در مقابل ایران‌اند بر این ماده‌ی آخر تأکید دارند: «و در راستای منافع امنیت ملی ایالات متحده حیاتی است». آنها می‌گویند که رئیس جمهور می‌تواند چنین نتیجه بگیرد که تعویق تحریم‌ها دیگر در راستای منافع ایالات متحده نیست حتی اگر ایران در عمل به قرارداد وفادار مانده باشد. آنها بر اساس تداوم آزمون موشک‌های بالستیکی از سوی ایران، حمایت از تروریسم و ماجراجویی نظامی دولت می‌گویند که منابع مالی که با رفع تحریم‌ها در اختیار ایران گذاشته شده، هزینه‌ی رفتارهای بد آن می‌شود و به سود ایالات متحده نیست.
تام کوتون سناتور جمهوری‌خواه که از موافقان سرسخت عدم تأیید است، در سخنرانی هفته‌ی گذشته در شورای روابط خارجی گفت «قرارداد و وضع موجود به طور قطع در راستای منافع امنیت ملی ما، حیاتی نیستند».
پس از این چه اتفاقی خواهد افتاد
رهبران هر دو جناح کنگره ممکن است طبق قانون، بلافاصله پس از مهلت عدم تأیید ۱۵ اکتبر، مقررات تسریعی در تجدید تحریم‌ها وضع کنند. پس از آن کنگره ۶۰ روز مهلت خواهد داشت که طبق قانون بازنگری معاهده‌ی هسته‌ای ایران، تحریم‌ها را تجدید کند.
متن کامل را در لینک زیر مطالعه کنید
https://www.timesofisrael.com/trump-is-ready-to-decertify-the-iran-deal-what-does-that-mean/