ایران ساخت دومین نیروگاه هستهای را آغاز کرد
پروژه‌ی ۸.۵ بیلیون دلاری که با کمک روسیه راه‌اندازی شد، شامل دو تأسیسات است که تا ده سال آینده آماده بهره‌برداری خواهد بود.
پروژه‌ی ۸.۵ بیلیون دلاری که با کمک روسیه راه‌اندازی شد، شامل دو تأسیسات است که در تا ده سال آینده آماده بهره‌برداری خواهد بود.
ایران – بنا به گزارش تلویزیون رسمی ایران، روز شنبه ایران ساخت دومین نیروگاه هستهای را با کمک روسیه آغاز کرد. پس از قرارداد تاریخی با قدرت‌های جهان، این اولین پروژه از نوع خود در ایران است.
این پروژه شامل دو نیروگاه خواهد بود که تا ده سال آینده آماده بهره‌برداری می‌شوند. ساخت و ساز دومین نیروگاه قرار است در ۲۰۱۸ آغاز شود. این پروژه بیش از ۸.۵ بیلیون دلار هزینه خواهد داشت و ۱۰۵۷ مگاوات الکتریسیتی تولید خواهد کرد.
سال گذشته، روسیه، ایالات متحده، انگلیس، فرانسه، آلمان، و چین با ایران قراردادی بستند که طبق آن تهران تعهد کرد برنامه‌ی هستهای خود را در ازای لغو تحریم‌های جهانی معوق کند. ایران اتهامات غرب مبنی بر تلاش برای دستیابی تسلیحات هستهای را رد می‌کند و تأکید دارد برنامه‌ی اتمی به طور اخص برای برنامه‌های صلح‌جویانه است.
اسحاق جهانگیری معاون ارشد ریاست جمهوری در مراسم رونمایی پروژه اظهار داشت «ساخت و ساز نیروگاه اتمی نشانه‌ای از بهره‌وری ایران از نتایج قرارداد هستهای است».
وی اضافه کرد که «ما به همکاری با روسیه به عنوان همکار استراتژیک و دوست ادامه خواهیم داد».
این مراسم در بندر بوشهر، که محل تنها نیروگاه فعال ایران است، که آن نیز با همکاری روسیه ایجاد شده، و ۱۰۰۰مگاوات برق تولید می‌کند، برگزار شد. این نیروگاه در ۲۰۱۱ آغاز به فعالیت کرد، و دو کشور توافق کرده‌اند که در پروژه‌هایی در آینده نیز با هم همکاری کنند.
دولت‌های غربی نیروگاه بوشهر را خطر بزرگی به شمار نمی‌آورند زیرا سخوت آن را روسیه تأمین می‌کند، و مصرف‌شده‌ی آن که امکان مصرف در تهیه پلوتونیوم درجه تسلیحاتی را دارد را بازپس می‌گیرد.
آژانس سازمان ملل متحد که بر قرارداد هستهای ایران با قدرت‌های جهانی نظارت دارد روز پنجشنبه در گزارشی گفت به نظر نمی‌آید این پروژه قراردادی که قرار بر محدود ساختن برنامه‌های اتمی ایران داشت را نقض کرده باشد.
اما در بخشی از این گزارش گفته شده است که ایران شروع به تولید روتور ماشین‌های سانتریفیوژ کرده است که برای غنی‌سازی اورانیوم به کار می‌رود و این مسأله موجب نگرانی است.
ایران مجاز به ساختن این قطعات است، اما به صورت محدود.
برای ساخت سانتریفیوژهای ۵۰۶۰ کنونی که اورانیوم غنی‌سازی شده‌ی درجه سوخت، تهران می‌بایست از قطعات بازیابی شده دستگاه‌های قدیمی استفاده کند. قطعات مناسب سانتریفیوژهای پیشرفته‌تر شامل مقررات بسیار سنگین‌تری هستند. بسته به درجه غنی‌سازی، اورانیوم می‌تواند مصارف گوناگون داشته باشد، از سوخت رآکتور گرفته تا کلاهک هستهای.
گزارش محرمانه‌ای که به دست اسوشیتد پرس رسیده حاکی از این است که «مذاکرات فناوری مربوطه‌ی» این مورد همچنان ادامه دارد.