انتشار گزارش روزنامه‌نگار اسرائیلی درباره نقش ایران در بمب‌گذاری‌های بوئنوس آیرس در یک گاه‌نامه‌ی سعودی
یک روزنامه‌ی مطرح سعودی که پیوند نزدیکی با خانواده‌ی پادشاهی سعودی دارد، در اقدام بی‌سابقه‌ای مقاله‌ای از یک روزنامه‌نگار برجسته‌ی اسرائیلی را منتشر کرد که به شرح مسؤولیت ایران در بمب‌گذاری ۱۹۹۲ در سفارت اسرائیل در بوینس آیرس و بمب‌گذاری ۱۹۹۴ در دفتر مرکز یهودی ای‌ام‌آی‌ای در پایتخت آرژانتین می‌پردازد.
گاه‌نامه‌ای به صاحب‌امتیازی انتشارات نزدیک به سلمان پادشاه عربستان، مقاله‌ی مفصل تحقیقی مخابره‌شده از تل‌آویو را منتشر کرد.
یک روزنامه‌ی مطرح سعودی که پیوند نزدیکی با خانواده‌ی پادشاهی سعودی دارد، در اقدام بی‌سابقه‌ای مقاله‌ای از یک روزنامه‌نگار برجسته‌ی اسرائیلی را منتشر کرد که به شرح مسؤولیت ایران در بمب‌گذاری ۱۹۹۲ در سفارت اسرائیل در بوینس آیرس و بمب‌گذاری ۱۹۹۴ در دفتر مرکز یهودی ای‌ام‌آی‌ای در پایتخت آرژانتین می‌پردازد.
این مقاله با عنوان «مسؤول شمردن ایران»، که «شواهد متقنی» در خصوص نقش ایران در دو حمله‌ی تروریستی و مرگبار که جان بیش از ۱۰۰ نفر را گرفت ارائه می‌کند، در شماره‌ی نوامبر-دسامبر مجله‌ی المجله منتشر شد.
صاحب‌امتیاز المجله، که در لندن منتشر می‌شود، یک انتشاراتی است که ریاست آن را بدر بن عبدالله السعود (یک شاهزاده‌ی سعودی) بر عهده دارد و سابقا نیز شاهزاده تورکی بن سلمان السعود، پسر سلمان پادشاه سعودی، رئیس انتشاراتی مذکور بود.
این مقاله نوشته‌ی رونن برگمان (نویسنده‌ی اسرائیلی) است اما المجله صریحا به آن اشاره نکرده، گرچه محل مخابره‌ی مطلب را «بوینس آیرس – تل‌آویو» ذکر کرده است.
برگمان به تایمز اسرائیل گفت که مجله‌ی مذکور، که پوشش خبری گسترده‌ای در زمینه‌ی مسائل اسرائیل دارد، پیش‌تر هرگز به یک روزنامه‌نگار اسرائیلی سفارش مطلب نداده بود.
در ابتدای این مقاله، شهادت دانی کارمون ذکر شده است. دانی کارمون یک دیپلمات اسرائیلی است که همسر و مادر پنج فرزند وی، الیورا، در بمب‌گذاری ۱۹۹۲ سفارت اسرائیل کشته شد.
این مقاله عمدتا به شواهد گردآوری‌شده توسط آلبرتو نیسمان، بازپرس آرژانتینی، می‌پردازد که ثابت می‌کنند ایران مستقیما مسؤول دو بمب‌گذاری است (بمب‌گذاری ای‌ام‌آی‌ای در ۱۹۹۴ که رهبران ارشد ایرانی در جلسه‌ای در سال ۱۹۹۳ در مشهد سفارش آن را دادند). نیسمان هم‌چنین کریستینا فرناندس د کیرشنر، رئیس‌جمهور پیشین آرژانتین، را به تلاش در پنهان‌کردن نقش ایران متهم می‌کند. نتیجه‌گیری‌های نیسمان چنان قاطعانه و متقاعدکننده بود که پلیس بین‌الملل توطئه‌گران اصلی ایرانی را همراه با عماد مغنیه، رئیس پیشین حزب‌الله، را در فهرست دیده‌بانی بین‌المللی خود قرار داده و از کشورهای عضو خواسته تا در بازداشت و استرداد آن‌ها به این سازمان کمک کنند. احمد وحیدی (وزیر پیشین دفاع اسران) و محسن رضایی (نامزد ناکام ریاست‌جمهوری) از جمله کسانی هستند که در فهرست «اعلان قرمز» پلیس بین‌الملل قرار دارند.
جسد نیسمان در ژانویه‌ی ۲۰۱۵ و غرق در خون یافته شد؛ ساعاتی پیش از آن‌که وی برای شرح اتهامات‌اش علیه کیرشنر به جلسه‌ی کنگره‌ی آرژانتین برود، وی در خانه‌ی خودش در بوینس آیرس با شلیک گلوله به ناحیه‌ی سر کشته شد.
نسخه‌ی عربی این مقاله با عکسی از نیسمان و برگمان (که در خانه‌ی برگمان در اسرائیل گرفته شده) همراه شده است.
در سال‌های اخیر، عمدتا به خاطر نگرانی‌های مشترک درباره‌ی رژیم ایران و به‌ویژه برنامه‌ی هسته‌ای این کشور، روابط عربستان سعودی و اسرائیل به‌تدریج بهبود یافته است.
تابستان امسال یک ارتشبد سعودی از اورشلیم و با اعضای کنست دیدار کرد، و دیدارهای مختلفی بین مقامات سعودی و اسرائیلی در واشینگتن دی‌سی و جاهای دیگر انجام شده است.
اسرائیل و عربستان سعودی روابط دیپلماتیک ندارند.