اسرائیل برای گرامیداشت مهاجرین، روز ملی جدید ایجاد می کند
کنست، پارلمان اسرائیل به افتخار تصمیم تازه واردین به گره زدن سرنوشت خویش با اسرائیل و مشارکت شان در این کشور، «روز مهاجرت» را بنیان می گذارد.
کنست پارلمان اسرائیل به افتخار تصمیم تازه واردین به گره زدن سرنوشت خویش با اسرائیل و مشارکت شان در این کشور، «روز علیا» (یا «روز مهاجرت») را بنیان می گذارد.
اسرائیل (کشوری که تقریبا متشکل از مهاجرین و فرزندان و نوادگان آنهاست) برای گرامیداشت مهاجرین یهودی و همچنین به رسمیت شناختن مشارکت آنها در زمینه های گوناگون در این کشور، تعطیل ملی جدیدی را رسما اعلام کرده است.
کنست، پارلمان اسرائیل روز چهارشنبه با ۲۱ رای موافق و ۵ رای مخالف، روز ملی علیا (مهاجرت) را در دومین و سومین قرائت آن تصویب کرد.
علیا که به معنی «عروج» است، اصطلاحی عبری است که در گذشته برای ارجاع به مهاجرت یهودیان به اسرائیل استفاده می شد.
این روز تعطیل جدید، که در تقویم عبری در هفتمین روز ماه حشوان (اواخر اکتبر تا اوایل نوامبر) افتاده است، محصول لایحه ای است که رابرت ایلاتوف (نماینده کنست از حزب اسرائیل خانه ما، از کشور سابق اتحاد شوروی)، آوارهام نگوییس (از حزب لیکود، که تنها نماینده اتوپیایی-اسرائیلی در مجلس است)، هیلیک بار (از اتحاد صیونیستی) و میکی زوهار (از حزب لیکود) و دیگر نمایندگان به صحن مجلس آوردند.
بنا بر تصریح این قانون، مراسم های روز علیا عبارتند از برگزاری جشن هایی در کنست، تشکیل یک جلسه ویژه کابینه، و رویدادهایی در اقامتگاه رئیس جمهور و مدارس و ارتش و نیروی پلیس.
این قانون حاکی آن است که «کامیابی اسرائیل، از بسیاری جهات، مدیون آن کسانی است که هر چه داشتند پشت سر گذاشتند و به سرزمین اسرائیل نقل مکان کردند. افزون بر آن، مهاجرت به اسرائیل نماد تاریخ یهودیان است که در طول تاریخ در اسرائیل زیستند و تبعید شدند، اما هرگز آن را برای لحظه ای ترک نکرده و به عنوان بخشی از معجزه ملی صیونیستی، به اسرائیل (خانه تاریخی خودشان) بازگشتند».
ایلاتوف گفت مهاجرت «مهمترین عامل پیشرفت و توانمندی و رشد اسرائیل به عنوان یک کشور و به عنوان یک ملت» است. «ما با نامگذاری این روز، از مهاجرین قدردانی می کنیم و تصمیم ایشان در گره زدن سرنوشت خویش با اسرائیل را با افتخار به رسمیت می شناسیم».
تقریبا همه اسرائیلی ها نوادگان مهاجرینی هستند که بسیاری از آنها پیش و پس از هولوکاست از اروپا گریخته یا در اوایل دهه ۱۹۵۰ از کشورهای عربی اخراج شده بودند.