سفیر ایالات متحده برای ایستادگی در کنار آمریکا، از اسرائیل تقدیر کرد و گفت هنگامی که خویشان، نام قربانیان را در زمین صفر نیویورک به زبان می‌راندند، رابطه‌ی میان دو کشور مستحکم‌تر می‌شد.
با در دست داشتن عکس و به زبان آوردن نام قربانیان، خویشان، و جمعی دیگر از مردم، یاد عزیزانی که ۱۶ سال پیش در زمین صفر نیویورک از میان رفتند را روز دوشنبه در مراسمی غمبار و خصوصی گرامی داشتند.
در اسرائیل، حدود ۵۰۰ تن در «یابود زندگی» از بنیاد ملی یهودی ک‌‌ک‌ال-ج‌ان‌اف در تپه‌های اورشلیم، مراسم رسمی سفارت ایالات متحده در یادبود حمله‌ی ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ که جان ۲۹۷۷ از جمله پنج اسرائیلی را گرفت، گرد آمدند.
قربانیان با اصابت هواپیمای ربوده شده به برج مرکز تجارت، پنتاگون، و میدانی نزدیک شانکسویل پنسیلوانیا، کشته شدند و آمریکا را دچار سیلی از آگاهی عمیق‌تر از خطر تهدید تروریسم جهانی مواجه کردند.
دیوید فریدمن سفیر ایالات متحده در اسرائيل در سخنرانی خود در بازارچه‌ی یادبود زندگی ۱۱ سپتامبر در تپه‌های آرازیم، حومه‌ی اورشلیم، از روابط مستحکم میان ایالات متحده و اسرائیل گفت.
فریدمن گفت «اسرائیل و ایالات متحده همیشه در کنار یکدیگر خواهند ایستاد و برای مقابله با تروریسم بنیادگرای اسلامی خواهند جنگید».
فریدمن گفت «در طول ۱۶ سال پس از فاجعه‌‌ای که در ایالات متحده اتفاق افتاد، اسرائیل و متحدان‌اش قدرتمندتر و شکوفاتر شده‌اند اما سازمان‌های تروریستی نظیر داعش و القائده و حماس همچنان قدرت خود را از دست می‌دهند و در حال تضعیف‌اند».
وی افزود، پس از این تهاجم، اسرائیل «برای آمریکا سوگواری کرد»، و اشاره نمود که کشور اسرائیل تنها کشور پس از ایالات متحده بود که بنای یادبودی با نام تمامی قربانیان برپا کرد.
اسحاق هرزوگ، رهبر مخالفان کنست، در این مراسم در کنار دیگر مقامات اسرائیلی شرکت کرد. کیم رینولدز فرماندار آیوا که در اسرائیل به سر می‌برد نیز دراین مراسم شرکت کرد.
هرزوگ گفت «۱۱ سپتامبر نه تنها حمله‌ای به ایالات متحده، بلکه حمله به دموکراسی و آزادی نیز بود. اسرائیل و ایالات متحده تا ابد به این ارزش‌های بنیادین باور خواهند داشت».
در نیویورک، حدود هزار تن از اعضای خانواده‌‌ی ۱۱ سپتامبری‌ها، بازمانده‌ها و نیروهای امداد و مقامات رسمی در مراسم مرکز تجارت جهانی که با یک دقیقه سکوت و سپس صدای ناقوس آغاز شد، گرد آمدند.
سپس خویشاوندان، نام نزدیک به ۳ هزار تن که در مرگبارترین حمله‌ی تروریستی در خاک آمریکا کشته شدند، را به زبان آوردند.
همچنان که نام‌ها خوانده می‌شدند، برخی می‌گفتند فاجعه همچنان زنده و حاضر است که باور نمی‌کنند شانزده سال گذشته است.
برخی هرگز فرصت دیدار عزیزانی که از دست دادند را نیافته بودند.
روت دیلی در حالی که با خواندن نام مادر بزرگ درگذشته‌اش، روت شیلا لاپین، صدایش به گریه می‌شکست گفت «بزرگترین آرزویم این بود که تو را یک بار می‌دیدم». «افتخار می‌کنم که تو را بر خود دارم. امیدوارم در این لحظه، در بهشت، من را تماشا کنی».
دیگران امیدوار بودند فضای همبستگی پس از حمله، یک بار دیگر برگردد. مگالی لماگنه، که برادر خود، رئیس بندر نیویورک و افسر پلیس نیوجرسی، دیوید پرودنسیو لماگنه را در این واقعه از دست داد، پیش از آن که بتواند خود را آماده‌ی سخن گفتن کند، در سکوت اشک می‌ریخت.
وی گفت «در آن روز کشور ما به اتحادی درونی رسید. رنگ پوست و ملیت دیگر معنا نداشت». «امیدوارم همچنان که شانزدهمین سالگرد این واقعه را بزرگ می‌داریم، همه یک دقیقه تأمل کنند و تمام کسانی که در آن روز جان خود را از دست دادند را به یاد بیاورند».
«شاید اینگونه بتوانیم اختلاف‌نظرها را کنار بگذاریم و دوباره یک کشور همبسته بشویم».
نیکولاس هاروس پسر نیز امید مشابهی را به زبان آورد و گفت رویکرد کشور به طوفان هولناک اخیر، هاروی و ایرما، او را به یاد روزهای پس از ۱۱ سپتامبر انداخته است. او در آن روز مادر خود فرانسس را از دست داد.
پس از شانزده سال، طنین ساکت و موزون یادآوری‌ها سنت شده است: نام تمام مرده‌ها را خواندن، یک دقیقه سکوت‌ها و نواختن ناقوس‌ها، و دو نورافکن که در طول شب می‌درخشند.
متن کامل را در لینک زیر مطالعه کنید
https://www.timesofisrael.com/16-years-on-thousands-in-us-and-israel-mourn-911-attacks/
