در مراسم یادبود چهل و پنجمین سال کشتار ۱۱ اسرائیلی در تهاجم تروریستی به بازیهای المپیک، رئیس جمهور اسرائیل گفت کشورش همچنان منتظر یک دقیقه سکوت در المپیک است.
رووین ریولین رئیس جمهور روز چهارشنبه در مراسم یادبود قربانیان کشتار المپیک ۴۵ سال پیش شرکت کرد و از تشکیلات خودگردان فلسطین برای تداوم حمایت از اعمال تروریستی که به قتل ۱۱ ورزشکار اسرائيل در المپیک منجر شد، انتقاد کرد.
در حملهی سپتامبر ۱۹۷۲ به دهکدهی المپیک مونیخ از سوی گروه تروریستی سپتامبر سایه، ۱۱ اسرائيلی گروگان گرفته شدند. دو تای ایشان در دهکدهی المپیک به قتل رسیدند و ۹ تای دیگر در فرودگاه اعدام شدند. یک پلیس آلمان در تیراندازیهای حین اقدامات ناموفق نجات، کشته شد.
ریولین گفت «هنوز هم کسانی هستند که قتل ورزشکاران را عملی قهرمانانه به شمار میآورند» و سپس به محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطینی اشاره کرد. «همین سال پیش، فتاح کشتار ورزشکاران را «عملی قهرمانانه» اعلام کرد».
«مرکزی که امروز رونمایی میکنیم میبایست پیامی باشد به تمام جهان: تروریسم را نمیتوان توجیه کرد. ترور میبایست همیشه و همه جا محکوم شود. در بارسلونا، لندن، پاریس، برلین، اورشلیم، و هر جای دیگر».
رئیس جمهور که در مراسم رونمایی به همراه فرانک-والتر استینمیر همتای آلمانی خود، هورست سیهوفر نخست وزیر باواریا، توماس باخ رئیس کمیتهی بینالمللی المپیک، و خویشاوندان قربانیان شرکت داشت، همچنین گفت که برای این مرکز یادبود ۴۵ سال صبر کردیم و اسرائيل هنوزمنتظر اصلاح یک بیعدالتی تاریخی دیگر نیز هست، و منتظر یک دقیقه سکوت در افتتاحیهی بازیهای المپیک به یادبود کشته شدگان اسرائيل.
ریولین گفت «برادران ما که کشته شدند تنها پسران کشور اسرائيل نبودند»، «پسران خانوادهی المپیک نیز بودند. خانوادهای که سالهای طولانی آنها را از چشم انداخته است».
وی گفت «بازیها میبایست ادامه یابند – رئیس بازیهای المپیک وقت چنین گفت، و این عبارت فضیحت بار تا ابد در یادها خواهد ماند».
«۴۵ سال تمام، حدود نیم قرن، خانوادهی قربانیان، و کشور اسرائيل منتظر این لحظه بود: رونمایی مرکز یادبود و مراسم یادبودی در دهکدهی المپیک».
در سخنرانی خود، استینمیر گفت که گرچه تروریسم بینالمللی در آن زمان موضوع تازهای نبود، اما آلمان توقع چنین حملهای را نداشت.
وی گفت «هرگز نمیبایست اجازهی بروز چنین اتفاقی داده میشد». «تا امروز، ما بار مسؤولیت چنین فاجعهای را به دوش میکشیم. و این آگاهی، بخشی از یادبود امروز است، و تصور من این است که دیگر داشت دیر میشد، و ما به شما اعضای عزیز خانوادهی ما، مدیون بودیم».
استینمیر سپس به زمان حال برگشت و اشاره نمود که هنوز هستند کسانی که صیونستیزی و یهودیستیزی ترویج میکنند.
«در آلمان، شیوهی زندگی ما شامل تعهد مطلق به تاریخ است، تعهدی به تاریخ هولوکاست، مسؤولیتی در قبال امنیت اسرائیل که از همین نشأت میگیرد، و رویگردانی از هر گونهای از یهودیستیزی».
کمیتهی بینالمللی المپیک اولین بار یادبود قربانیان کشتار مونیخ را در دهکدهی المپیک ریو در اوت ۲۰۱۶ برگزار کرد.
تا کنون، کمیتهی بینالمللی المپیک چنین عنوان کرده که یک دقیقه سکوت، بازیها را سیاسی خواهد کرد و «همبستگی میان تمامی خانوادهی المپیک را به مخاطره خواهد انداخت».
مراسم یادبود حاصل تلاش دهسالهی کارزاری خویشان قربانیان کشتار برای ایجاد مرکز دائمی یادبود ورزشکاران قربانی است.
این بنا شامل محوطهی بزرگ نمایشگاه میشود که در زمین چمن حفر شده و نمادی مدور از زخم باز است. یک ستون سه گوش در مرکز محوطه است که زندگینامه و عکس کشته شدهها را به زبانهای آلمانی، عبری، و انگلیسی عرضه میکند. یک صفحهی بزرگ الایدی یک لوپ ۲۷ دقیقهای از اخبار تصویری این واقعه در ۱۹۷۲ را نمایش میدهد.
هزینهی این مرکز یادبود ۲.۳۵ میلیون یورو احتساب شده است. بخش بزرگی از این مبلغ از سوی ایالت باواریا، دولت فدرال آلمان، شهر مونیخ، و کمیتهی بینالمللی المپیک تأمین شده است.
به تدریج «مدرسهی دموکراسی» در برج فرودگاه فورستنفلدبرک ایجاد خواهد شد، جایی که تلاش تیم نجات به خون کشیده شد.
آنکی اسپیتزر، که هنگام کشته شدن شوهر خود، آندره اسپیتزر مربی و قهرمان شمشیربازی، ۲۶ ساله بود، در مراسم شرکت داشت.
متن کامل را در لینک زیر مطالعه کنید
https://www.timesofisrael.com/rivlin-inaugurates-munich-memorial-raps-palestinians-for-lauding-massacre/?utm_source=The+Times+of+Israel+Daily+Edition&utm_campaign=cfcbd19fc1-EMAIL_CAMPAIGN_2017_09_06&utm_medium=email&utm_term=0_adb46cec92-cfcbd19fc1-55260489