کسی نفهمید ملکهی پاپ آخر برنامه ترانههای معروف خود را خواند یا نخواند، اما حتی وقتی که تماشاچیها حواسشان پرت بود، دور صحنه میرقصید.
تنها چند روز پس از آن که وی ادعاهای مربوط به لب خوانی را انکار کرد، و به تلویزیون اسرائیل گفت «[روی صحنه] خودش را منفجر میکند»، دوشنبه شب، بریتنی اسپیرز سعی کرد در مقابل انبوه جمعیت پارک یارکون تلآویو، از اعتبار خود دفاعی جانانه کند.
با اتکا به جوابی که هفتهی گذشته به کانال ۲ داده بود، در طول شو، هیچ معلوم نبود سیل صداهایی که از بلندگوها روی سر جمعیت و شب تبدار سرازیر میشد واقعا همانجا زنده خوانده میشود یا لبزنی است.
در حالی که اسپیرز از یک لیست پرشور آهنگهای محبوب و نه چندان محبوب وزوزید و گذشت، غیرممکن بود بفهمی آیا واقعا دارد میخواند یا نه. چندین پرده که تصاویر اسپیرز را نشان میدادند که از این سر تا آن سر صحنه میچرخید و میسرید، عمدا هیچ کلوزآپی از صورت ملکهی پاپ نشان ندادند و گاه به گاه به نظر میرسید تارهای صوتیاش چنان بم است که کلنل سندرز حسودی کند، به خصوص در آهنگ «تاکسیک»، و گاه صدا چنان زیر بود که انگار همین الان ساییده و برق انداخته و از دستگاه تنظیم خودکار صدا، تف کردهاند بیرون.
برای جمعیت ۵۵هزار نفری هواداراناش که نفری ۳۳۰ شکل (واحد پول اسرائیل) پول بلیط داده بودند، تا برنامهای را تماشا کنند که بیشتر تئاتر بود تا آواز، اهمیت زیادی نداشت، آمده بودند خوش بگذرانند و و حالا میتوانستند تماشا کنند که ۱۹ سال پس از ظهور وی بر صحنههای جهانی در نقش دخترک دبیرستانی سکسی و مازوخیست، ملکهی پاپ در نخستین اجرای خود در اسرائيل، روی صحنه دم و دستگاهاش را بخراماند.
خرامیدن (و پا ورچیدن، و پریدن، و قدمبالا رفتن) تمام آن کاری بود که اسپیرز در طول یک ساعت و نیم برنامهای که گامها دقیقا طراحی شده بودند، انجام داد. بخشهای اندکی از برنامه از طراحی پیشتنظیم، تعویض لباسهای مکرر، و شیوههای رقص با شماری از رقصندهّای پشتیبان، خارج شد، و بخش اعظم آن طبق طراحی اولیه اجرا شد. در چند باری که مستقیما با مردم ارتباط گرفت به طور افراطی نمایشی بودند حتی وقتی گفت «ببینم دارید لذت مادر… رو میبرید دیگه» به نظر مصنوعی میآمد و حتی به دمای دیوانهوار هوا اشاره نکرد و حتی یک بار نگفت «شالوم».
با ترانهی «ورک بچ» شروع کرد (که با توجه به شکایات علیهاش، نمادین به نظر میرسید) و بعد ترانههای قدیمیتر خود را خواند، دوران تازهکاریاش که از اواسط تا اواخر دهه طول کشید (اسلیو ۴ یو، سیرکوس) و ترانهّهای تازهاش که تکرار تمهای رقص با رقصندهی پشتیبان (میک می)، و در تمام مدت در حال حرکت بود و موهای افشاناش مثل هالهای دور سرش چرخ میخورد و حواس را پرت میکرد و چهرهاش لبریز از تصاویر و توهمات سادوماخی بود.
اگرچه به خوبی ثابت کرد که میتواند مرکز توجه باشد، روی صحنه مصمم گام بردارد، با لباسهای کم و کمتر، روی صحنه چرخ بخورد و حرکات معنادار بکند، همچنین ثابت کرد که شاید روی صحنه خود را منفجر کرده باشد، اما رقصندههای پشتیباناش دو برابر او روی صحنه کون خود را پاره کردهاند.
و اما در مورد جمعیت تماشاچیان، به نظر نمیرسید به آینهها و دود صحنه که قرار بود مرکز ثقل صحنه باشند، اهمیتی بدهند، و گاه با آهنگ تکانی میخوردند انگار بخواهند به اندازهی پولی که دادهاند حالی ببرند، و گاهی بی حوصله و بی توجه میماندند، و تنها زمانی میشد فهمید زندهاند که نت آشنایی از آهنگی معروف به گوششان میرسید.
گناه به گردن گرمای هوا است که به ۸۲.۴ فارنهایت رسیده بود وگرنه اسپیرز اینجا هواخواهان زیادی دارد. روز یکشنبه که از دیوار ندبه دیدن کرد، مردم هجوم آوردند و دورش را گرفتند و شایع بود که یک قرار شام با بنیامین نتانیاهو نخست وزیر را به هم زده است و به او بیش از نارندرا مودی نخست وزیر هند، که ناگفته نماند، نخست وزیر بزرگترین دموکراسی جهان است و به اسرائيل آمده، توجه شد.
از شانس خوب کسانی که به کنسرت رفتند تا به ترانههای محبوبشان گوش کنند، اسپیرز در طول دوران شهرت خود تکترانههای محبوب کم نداشته و شمار زیادی را یکی یکی اجرا کرد.
متن کامل را در لینک زیر مطالعه کنید
http://www.timesofisrael.com/more-theater-than-singalong-as-britney-spears-busts-her-butt-in-tel-aviv/