با کمک روسیه، رژیم اسد و عمال شیعی در حال شکست، اپوزیسیون می شوند – و در حال پیشروی خطرناک به مرز اسرائیل.
تحولات اخیر در جنگ میان رژیم اسد و شورشیان نشان میدهد که امنیت نسبی حاکم بر مرزهای شمالی اسرائیل در حال کاهش است. شکست اخیر گروه منفور داعش، تخاصم میان اسرائیل و نیروهای پرزیدنت بشار اسد و متحد وی، گروه حزب‌الله که مورد حمایت ایران است، افزایش میدهد.
جنگ هولناک داخلی سوریه سال‌ها حزب‌الله را واداشت را از سوی رژیم اسد در میدان‌های این کشور بجنگند و در نتیجه منابع و انرژی که صرف جنگ با اسرائیل می‌کرد، محدود شود. حدود ۲۰۰۰ رزمنده‌ی حزب‌الله در طول جنگ کشته و نزدیک به ۶۰۰۰ تن مجروح شده‌اند – این تعداد، یک/سوم رزمنده‌های گروه را تشکیل می‌دهند. نیروهای نظامی سوریه هم در شرایط مشابه به سر می‌بردند، به نظر از نفس افتاده بودند، و یا شکست خورده بودند، تا این که نیروی روسی به کمک شتافتند.
در هفته‌های اخیر، تأثیر کمک‌های رئیس جمهور روسیه صحنه را به سود اسد، حزب‌الله، و دیگر شبه‌نظامیان شیعه که از سوی ایران در منطقه می‌جنگند، تغییر داده است. جنگ علیه داعش در موصل، عراق نیز به پایان خود نزدیک می‌شود، و مسلم است که مقصد بعدی رقه، بزرگترین پایگاه داعش در سوریه است.
در جبهه‌های دیگر، نیز، ارتش سوریه به پیروزی‌های چشمگیر می‌رسد، از جمله در منطقه‌ی دیرالزور، شمال شرقی کشور، جایی که نیروهای اسد، با همکاری شبه‌نظامیان شیعه، به منطقه‌ی ابو کمال در مرز عراق دست یافته‌اند، منطقه‌ای که کوردها و دیگر نیروهایی که از ایالات متحده کمک دریافت می‌کنند آنجا فعال بوده‌اند. و همین منجر به زدوخوردهای میان ارتش ایالات متحده و نیروهای سوری، و سقوط جت سوری در هفته‌ی گذشته شد.
گروه‌های مختلف نظامی در سوریه، چه حامی و چه مخالف اسد، بر سر تصرف منطقه‌ای که داعش از آن در حال عقب‌نشینی است، می‌جنگند. طبیعی است که منطقه‌ای که بیش از همه خیال اسرائیل را نگران می‌‌دارد – و نیز خیال اردن، همسایه‌ی شرقی را – در اطراف درعه است، در جنوب غربی کشور، همان جایی که در ۲۰۱۱ جنگ از آنجا آغاز شد، و همانجایی که مخالفان میانه‌رو سوریه در دفاع از آخرین پایگاه احتمالی خود بجنگند.
خمپاره‌های تصادفی که گاه به گاه از فراز مرز به قلمرو اسرائیل شلیک می‌شود، از جنگ‌هایی که در آن منطقه و در بلندی‌های جولان سوریه در نزدیکی آن در گرفته، ناشی می‌شود. اما این شلیک‌ها عامدانه نیستند و نگرانی اصلی اسرائيل نیز خمپاره‌های تصادفی نیستند.
خطر عظیم اما آن است که شبه‌نظامیان حامی اسد پیشروی کرده و کنترل منطقه‌ی مرزی با اردن و اسرائيل را به دست بگیرند. گرچه اورشلیم و عمان در این مورد با هم همکاری می‌کنند، معلوم نیست این همکاری قادر به ممانعت از پیشروی نیروهای حامی ایران، چه حزب‌الله و چه دیگر شبه‌نظامیانی که از پاکستان، عراق، و یا افغانستان می‌آیند، باشد.
عمال شیعی در حال پیشروی‌اند، و داعش نیز دیگر در موقعیتی نیست که شیعی‌ها را مشغول کند. رویکرد غیر رسمی اسرائیل به جنگ سوریه، که آرزوی موفقیت هر دو جانب بوده، با پیروزی یک جانب – که رژیم باشد – بر جانب دیگر، به سرعت از معنا ساقط می‌شود.
پیامد آخرین تحولات سوریه و عراق در لبنان نیز در اظهارات خصمانه‌ی رهبر حزب‌الله، حسن نصرالله دیده می‌شود. روز جمعه، نصرالله سوگند یاد کرد که جنگ بعدی گروه وی با اسرائیل «جاده را برای هزاران، صدها هزاران از رزمنده‌ّای تمامی کشورهای عرب و جهان اسلام باز می‌کند» تا به درون کشور یهود سرازیر شوند.
